گل آرایی

گل آرایی
طراحی با گل هنر به کار گیری از گیاهان و گل‌ها برای اخلاق یک مخلوط بندی دلنشین و متعادل است . مدارک بروز گیاه‌شناسی به اندازهٔ عمر فرهنگ و تمدن و مورخ مصر باستان است . به صورت حرفه‌ای پباده سازی با گل , منجر به نیز پیوستن نظم و هنر و ابزار پباده سازی با گل میگردد : خط , فرم , محیط , بافت , رنگ و قاعدهٔ اساسی پباده سازی با گل : تعادل , تناسب , ریتم , مغایرت , هارمونی و همبستگیمی‌باشند . [۱]
سبک‌های مختلفی از پباده سازی با گل موجود است . سبک‌های شرقی , غربی , مخاط و اروپایی صنعت تبلیغاتی گل را متأثر کرده و به صورت ام البته درآورده است . هنر ژاپنی آرایش و پیرایش گلها ( ایکابانا ) یک سبک ژاپنی یا این که شرقی است و سه خط مهم فردوس , بشر و زمین را به نیز متحد می‌نماید . مقابل , سبک اروپایی بر تنوع رنگ و گیاهان تأکید داراست و صرفا محدود به گلهای شکوفه دار نیست . طرح‌های غربیبه صورت تاریخی بوسیلهٔ تقارن , غیر تقارن , افقی و عمودی در نامهای گوناگون تعریف میشوند . در نظم آرایی گلها , پباده سازی با گل مشتمل بر تاج گل , دستهٔ گل , حلقه‌های گل , گل بند , گل سینه , جور گلهای که برایشان به سینه تهیه و تنظیم می‌گردد و قوس‌ها , میشود .
گل آرایی را می توان در قرن اخیر یکی هنر های دیدنی و تعجب آور دانست به شکلی که امروزه هنر گل آرایی در نزد خانم ها فوق العاده جالب است برای همین نگاهی به تاریچه گل آرایی در عالم کردیم تا اصالت آن را به فیس بکشیم و ریشه تاریچه گل آرایی در دنیا را خوبتر بشناسیم .
گل آرایی مصر باستان , یک از چهار دسته تاریخی گل آرایی است که عصر کلاسیک پباده سازی را تشکیل میدهد .
این مسئله دربین دیوار , ارامگاه ها و وسایل به فراوانی به چشم می خورد که مصری های باستان علی الخصوص پادشاهان به صورت گسترده از گل آرایی میوه و گیاه در سبد و گلدان به کار گیری می کرده اند .
انها اشکال گل ها را رشد می داده اند و از انها برای گل آرایی منفعت می برده اند البته در‌این در میان یکی بیشترین اهمیت را داشته است .
گل لوتوس در تمدن مصر باستان مقدس محسوب می شده‌است . زیرا باور داشتند که راس رنگ زرد و گلبرگ های سپید آن نشان دهنده “ را ” خدای خورشید است . این گل به صورت گسترده در مراسم‌تدفینیافت می شده‌است و در نگارگری های ان زمان هم یافت می شود .
ساختار گل ارایی مصر مشتمل بر الگوهای منظم و جایگزین شونده می‌باشند . این سر مشق ها معمولی , مدون و تکراری بوده اند .
مصریان باستان همواره گل ها , برگ ها و میوه ها را باطن گلدان های فوراه ای فارغ از مشاهده شدن ساقه ها , می نهاده اند یا این که در نزدیکی کناره گلدان قرار می داده اند .
گل ها و برگ ها مدام باطن سطر های منظم قرار می گرفته اند که هر شکوفه به وسیله برگ های قرارگرفته روی ساقه های کوتاه خیس تسلط می شده‌است .
چشم انداز کلی مضاعف قشنگ می‌شد فارغ از این‌که شاخه ای طولانی تر باشد و گل ها روی نیز بیفتند .
یونانی ها روش تماما متفاوتی در گل آرایی داشته اند . آن‌ها خویش را وقف زیبایی و به جا مانده گل ارایی خویش کرده بودند .
سه مبنا گل ارایی در یونان باستان یعنی تاج گل , رینگ گل و قیف گیاهی بوده است .
گل ها معمولا باطن موهای زنان پوشیده می شده‌است و عاشقان نوع های گل کوچک و معطر را با نیز مبادله می کرده اند .
تاریخچه گل آرایی
تاج های گل و مدل های گل اختصاصی تحت عنوان یک کادو برای قهرمانان نظامی و المپیک محسوب می شده‌است و در روزهای جشن و پای کوبی هم تمامی عادت به پوشیدن رینگ های گل داشته اند .
شیوه پوشش و تزیین این رینگ های گل اهمیت مضاعف داشته است به شکلی که طراحان متخصصی داشته است و چه بسا شرایطی برای ان تهیه و تنظیم شده بوده است . در جزیره ها یونان از گل های محلی متفاوتی برای رینگ های گل و گونه های تزیین های دیگر به کارگیری می شده‌است .
در یونان دیر باز رنگ گل ها هیچ زمان به میزان رایحه , جور و سمبل گل اهمیت نداشته است .
معمولا تزیین های یگانه به افتخار یک خداوند و یا این که قهرمان کردار می شده‌است .
تزیین کلاسک یونان مشتمل بر گل هایی مثل رز , لاله , دلفین و دیگر گل ها می شده‌است . گیاهانی نظیر رزماری , باسیل و اویشن هم مصرف شده شده‌است .
گل آرایی عصر روم
وقتی که رومی ها وارد میدان شدند , توانستند از گل ارایی یونانی سبقت بگیرند و با قضیه های گل آرایی ظریف و ارائه تاج های زیتونی شاهان روم , به شایسته ترین صورت خویش را نشان دهند .
جایی که یونانی ها و مصری ها سبد ها را با میوه لبریز می کردند , رومی ها ان را با گلهای فراوان بسیار لبریز می کردند . انها رینگ و تاج های گل یونانی را با کمی تغییر‌و تحول صورت و به کار گیری از گل هاییمثل پیچک , زعفران , برگ عطر و دیگر موردها نگه داشتند .
انها نیز چنین سنت مصریان در استعمال از گلدان را گرفتند و ان را تصحیح کردند . هنر گل ارایی در روم باستان در واقع رویش نکرد چون روم مشغول مورد گنج اندوزی و اشرافی گری بود .

تاریخچه گل آرایی عصر بیزانس
عصر بیزانس اخرین زمان تزیین کلاسیک بود که یه صورت ناگهانی ازبین رفت .
بیزانس از پایان کار روم آغاز شد و تزیین های متقارن و جذابی را مشتمل بر می‌شد که گلدانهای دوچندان ظریف با مبنا های نوک تیز درخت نوع و هنرمندانه در ان وجود داشت که در واقع شغل های زیاد نفیسی بودند . در صورتی هنر تزیین بیزانس را با چیزهایی که در الیس در کشور شگفت انگیز مقایسه نمائید بسیار اغراق نکرده اید .
تاریخچه گل آرایی
بیزانس تاج های گل را گرفتند و ساختار ان را تغییر تحول دادند و شاخ و برگ کوچکتری را جایگزین گل و میوه کردند . به علاوه با اخلاق و رفتار اثار هنری بی نقص , انها “ اسپالیر ” را به تیم ارثیه گل ارایی ما افزودند .
اسپالیر یک مدل درخت صورت داده شده بود که موقعیت مخروطی داشته و خوشه های میوه و گل , به شاخه های ان بیشتر شده‌است .
تاریخچه گل آرایی زمان اواسط
تاریخچه گل آرایی
عصر اواسط زمان ای است که همگی می‌دانند که هنرگل ارایی در ان خوشه چین شده بود . دوران ظلمت بوده است و فقط مردمی که گل ارایی تمرین می کرده اند راهبان اروپایی بوده اند .
تاریخچه گل آرایی
به کار گیری ابتدایی از تزیینات گل در‌این زمان برای کلیسا و در قالب تاج گل , گونه گل و گلدان های زینتی بوده است .
چیزهایی که ما از ان عصر می‌دانیم از روی فرشها , ملیله دوزی ها و هنر اهل ایران است . تاریخچه گل آرایی
از روی این دسته هنر گل ارایی ما یاد گرفتیم که گل ها داخل گلدان ها و قمقمه های چینی نهاده می شده‌است .
به غیر از آرم های تاثیر چین بر گل آرایی این زمان , ما چیز بیشتری نمی دانیم . هنر گل ارایی در عصر وسط از میان نرفت و بیشتر مشابه این بود که به خوابی عمیق فرو رفت تا خویش را برای انفجار فرهنگی اماده نماید .
هم‌زمان با این که راهبان در اروپا به باغداری رغبت داشتند انها زراعت اشکال گل را هم ارتقاء دادند که به ترقی گل ارایی امداد کرد .
تاریخچه گل آرایی عصر رنسانس
تاریخچه گل آرایی
عصر رنسانس استارت عصر های گل ارایی و تزیین گل در اروپا به حساب آورده می شود . این جریان از ایتالیا استارت شد و جای روش های یونان کلاسیک , بیزانس و روم را گرفت
تاریخچه گل آرایی
مردمان عصر رنسانس از تزیینات گل فراوان لذت می برده اند . انها نیز چنین تاج های طولانی از میوه , شکوفه و برگ را از سقف های گنبدی کلیسا و نیز چنین دیوارها اویزان کرده اند .
گل ها و گیاهان متداول در عصر رنسانس مشتمل بر گل رز , پامچال , زیتون , پیچک , لاله و میخک بوده است .
رنگهای روشن ضد و نقیض در برنامه ای سه گانه و باطن ظرف های بزرگ و سنگین وزن همگانی بوده است .
علی رغم تمام تزیینات عصر رنسانس انها هنوز نیز شم گشوده و باطراوتی داشتند .
در حقیقت اکثری از کلیسا ها و ساختمان های بزرگ امروزه هنوز نیز از شالوده تزیینات زمان رنسانس برای خویش منفعت می‌برند .
یکی دیگر از به جا مانده های زمان رنسانس برای ما گونه گل سال نو میلادی و درخت کلاسیک جشن سال نو میلادی است که از میوه , گل و میوه کاج صحیح می شود .
گل آرایی
پس از عصر رنسانس , هنر گل آرایی هنوز به رسمیت شناخته نشده بود و این نقاشان بودند که روش های تزیین گل را انجام می دادند .
نگارگری ایتالیایی به اسم میشلانجلو بود که تزیینات گل را نگارگری می‌کرد و ان را به عصر باروک انتقال اعطا کرد .
بیشتر تزیینات گل بلند و انبوه بودند و از گل های دوچندان و از ادغام رنگ های نامحدود با شکلی متمایل به بیضی و متقارن به کارگیری میشد .